One down, 8 to go.
04 September 2014 | Vietnam, Sa Pá
Na twee weken China zijn we vandaag in Vietnam aangekomen, tijd voor een nieuw verslag vonden we.
In Chengdu moesten we eerst even bijkomen van onze lange en oncomfortabele trein reis. Na een lange nacht slaap hebben we vervolgens het Panda Breeding Center bezocht, een soort dierentuin voor Panda's. Wat ons vooral verbaasde was de omvang van een baby panda, nog geen 50g bij geboorte!
S'avonds hebben we traditonele Hot Pot gegeten in een restaurant met show aanbevolen door een Chinees studie genootje van Kim. Een ervaring rijker! Aangezien dit niet toeristisch was, was het bestellen van de verschillende gerechten, meerdere kleine gerechten namelijk, al een hele opgave. Vervolgens begon de show, waar wij als westerlingen natuurlijk een rol in speelde. Zo kwamen ze twee keer het publiek in naar onze tafel, waardoor we onderdeel van de show waren.
In Chendu hebben we de dag erna nog in het People's Park (stads park) rondgelopen. De Chinezen gebruiken dit soort parken nog echt om samen te dansen, erg leuk om te zien. Ook kon je in dit park je oren laten schoonmaken onder het genot van een kopje thee in het theehuis, wat alleen Michel aandurfde! Een rare kriebel in je oor, maar wel een leuke ervaring & schone oren natuurlijk.
Vanuit Chengdu zijn we richting Kunming vertrokken. Omdat de vorige treinreis zo tegen was gevallen, hadden we besloten om bij aankomst te bepalen wat we zouden doen. In tegenstelling tot vorige treinreis hadden we softsleepers geboekt. Het bleek dat de twee overige bedden leeg bleven en we het compartiment niet hoefde te delen, dus deze 20 uurige treinreis verliep als een zonnetje! We hebben genoten van het uitzicht en best goed geslapen. Bij aankomst in Kunming hebben we er meteen een treinreis van 6u naar Dali aangeplakt. Deze 26u in de trein voelt nu nog steeds een stuk comfortabeler dan de vorige 15u!!
Dali was zeker geen verkeerde keuze, een klein dorp/stad in de bergen in zuid west China. Een klein beetje toeristisch, maar nog steeds weinig Engels! De bus richting de old town, waar we moesten zijn, hadden we uiteindelijk gevonden. Zonder een idee te hebben wanneer we deze old town zouden bereiken stapte we in. Na een goed half uur moest iedereen de bus uit, en daar stonden we dan.. Blijkbaar war4en we al in de oldtown zonder dat we wisten waar we naartoe moesten. Omdat we pas in de ochtend besloten hadden om door te reizen hadden we geen hostel geboekt van te voren. Dan maar een opzoeken uit de Lonley Planet. Maarja, probeer die dan maar eens te vinden in een stad waar niemand je begrijpt. Gelukkig kom je met handen en voeten al een eind en werden we naar een hostel, net 150m van waar we eruit waren gegooid, begeleid. Bleek dat dit hostel pas 2mnd open was en alles nog super nieuw was, dus een top keuze!
Dali heef een schitterende ligging, op 2000m hoogte tussen bergen van 4000m in aan de rand van een meer. Eindelijk eens geen miljoenen stad vol met smog! We zijn hier een stukje de bergen in gegaan en hebben lekker wat rond gefietst. Dali heeft ons een ander stukje China laten zien, een stukje wat niet vol staat met torenflats, chaotisch verkeerd en smog!
Dali was onze laatste bestemming in China. Met de nachttrein zijn we weer terug naar Kunming gegaan om vervolgens vanut Kunming de bus naar Hekou te nemen.
Hier zijn we de grens overgegaan naar Vietnam, gewoon lopend over een brug!
Natuurlijk waren we ruim optijd aanwezig op het station in Dali. Dit gaf de overige reizigers in de wacht hal de mogelijkheid om weer stiekem foto's te maken. Dit waren we ondertussen al gewend. Tot het moment dat Kim voor een foto gevraagd werd. Voordat we het wisten werden we door minimaal 10 scholieren gefotografeerd. Bleek dat er een hele school in de hal zat en voordat wij het doorhadden werden de scholieren aan de overkant van de hal ook gebeld dat er blanken in de hal zaten en dat ze snel moesten komen kijken. Uiteindelijk zijn we in een halfuur met minstens 20 verschillende Chinezen op de foto gegaan!! We voelde ons net een Hollywood ster en hebben zo de tijd omgekregen.
Nu lijkt dit alle gekheid op een stokje, maar.... tijdens de busreis van Kunming naar de grens werd de bus gecontroleerd. Een soort grenscontrole, maar dan niet op de grens. Wij konden ook niet goed plaatsen waarom we nu werden gecontroleerd.
De politie agent liep door de bus en had eigenlijk alleen oog voor ons. In het Chinees werden we gecommandeerd om 'iets' te doen. Natuurlijk geen idee wat die nu precies zei dachten we dat het wel iets met ons paspoort te doen zou hebben.
Dit was niet genoeg, we moesten meekomen naar buiten.. Terwijl de rest in de bus bleef zitten gingen wij mee naar de checkpost. Beide hadden we zoiets van, als dit maar goed komt! Het eerste moment was zenuwslopend: het controleren van ons paspoort duurde we erg lang en ze bleven maar Chinees praten. Ons hart ging even tekeer... Totdat de agenten vroegen of ze met ons op de foto mochten!!!! Wij geloven dat dit echt de enige reden was waarom wij eruit gepikt waren... ongeloofelijk! Maar achteraf wel lachen. We liepen terug naar de bus, waar derest van de Chinezen op ons zaten te wachten, en de reis ging weer verder.
De busreis was lang maar goed te doen, buiten het gegorgel en gespuug om ons heen. Vervolgens de grens overgegaan en een minivan naar Sapa genomen, waar we nu zijn. Weer een lange dag reizen achter de rug, maar dit is nog steeds beter dan ' Werkdag 4 ' van de maand!
Zoals gezegd, 1 land achter ons gelaten en nog 8 te gaan.
(Vietnam, Cambodja, Laos, Thailand, Malaysia, Aus, New Zealand & Dubai)
In Chengdu moesten we eerst even bijkomen van onze lange en oncomfortabele trein reis. Na een lange nacht slaap hebben we vervolgens het Panda Breeding Center bezocht, een soort dierentuin voor Panda's. Wat ons vooral verbaasde was de omvang van een baby panda, nog geen 50g bij geboorte!
S'avonds hebben we traditonele Hot Pot gegeten in een restaurant met show aanbevolen door een Chinees studie genootje van Kim. Een ervaring rijker! Aangezien dit niet toeristisch was, was het bestellen van de verschillende gerechten, meerdere kleine gerechten namelijk, al een hele opgave. Vervolgens begon de show, waar wij als westerlingen natuurlijk een rol in speelde. Zo kwamen ze twee keer het publiek in naar onze tafel, waardoor we onderdeel van de show waren.
In Chendu hebben we de dag erna nog in het People's Park (stads park) rondgelopen. De Chinezen gebruiken dit soort parken nog echt om samen te dansen, erg leuk om te zien. Ook kon je in dit park je oren laten schoonmaken onder het genot van een kopje thee in het theehuis, wat alleen Michel aandurfde! Een rare kriebel in je oor, maar wel een leuke ervaring & schone oren natuurlijk.
Vanuit Chengdu zijn we richting Kunming vertrokken. Omdat de vorige treinreis zo tegen was gevallen, hadden we besloten om bij aankomst te bepalen wat we zouden doen. In tegenstelling tot vorige treinreis hadden we softsleepers geboekt. Het bleek dat de twee overige bedden leeg bleven en we het compartiment niet hoefde te delen, dus deze 20 uurige treinreis verliep als een zonnetje! We hebben genoten van het uitzicht en best goed geslapen. Bij aankomst in Kunming hebben we er meteen een treinreis van 6u naar Dali aangeplakt. Deze 26u in de trein voelt nu nog steeds een stuk comfortabeler dan de vorige 15u!!
Dali was zeker geen verkeerde keuze, een klein dorp/stad in de bergen in zuid west China. Een klein beetje toeristisch, maar nog steeds weinig Engels! De bus richting de old town, waar we moesten zijn, hadden we uiteindelijk gevonden. Zonder een idee te hebben wanneer we deze old town zouden bereiken stapte we in. Na een goed half uur moest iedereen de bus uit, en daar stonden we dan.. Blijkbaar war4en we al in de oldtown zonder dat we wisten waar we naartoe moesten. Omdat we pas in de ochtend besloten hadden om door te reizen hadden we geen hostel geboekt van te voren. Dan maar een opzoeken uit de Lonley Planet. Maarja, probeer die dan maar eens te vinden in een stad waar niemand je begrijpt. Gelukkig kom je met handen en voeten al een eind en werden we naar een hostel, net 150m van waar we eruit waren gegooid, begeleid. Bleek dat dit hostel pas 2mnd open was en alles nog super nieuw was, dus een top keuze!
Dali heef een schitterende ligging, op 2000m hoogte tussen bergen van 4000m in aan de rand van een meer. Eindelijk eens geen miljoenen stad vol met smog! We zijn hier een stukje de bergen in gegaan en hebben lekker wat rond gefietst. Dali heeft ons een ander stukje China laten zien, een stukje wat niet vol staat met torenflats, chaotisch verkeerd en smog!
Dali was onze laatste bestemming in China. Met de nachttrein zijn we weer terug naar Kunming gegaan om vervolgens vanut Kunming de bus naar Hekou te nemen.
Hier zijn we de grens overgegaan naar Vietnam, gewoon lopend over een brug!
Natuurlijk waren we ruim optijd aanwezig op het station in Dali. Dit gaf de overige reizigers in de wacht hal de mogelijkheid om weer stiekem foto's te maken. Dit waren we ondertussen al gewend. Tot het moment dat Kim voor een foto gevraagd werd. Voordat we het wisten werden we door minimaal 10 scholieren gefotografeerd. Bleek dat er een hele school in de hal zat en voordat wij het doorhadden werden de scholieren aan de overkant van de hal ook gebeld dat er blanken in de hal zaten en dat ze snel moesten komen kijken. Uiteindelijk zijn we in een halfuur met minstens 20 verschillende Chinezen op de foto gegaan!! We voelde ons net een Hollywood ster en hebben zo de tijd omgekregen.
Nu lijkt dit alle gekheid op een stokje, maar.... tijdens de busreis van Kunming naar de grens werd de bus gecontroleerd. Een soort grenscontrole, maar dan niet op de grens. Wij konden ook niet goed plaatsen waarom we nu werden gecontroleerd.
De politie agent liep door de bus en had eigenlijk alleen oog voor ons. In het Chinees werden we gecommandeerd om 'iets' te doen. Natuurlijk geen idee wat die nu precies zei dachten we dat het wel iets met ons paspoort te doen zou hebben.
Dit was niet genoeg, we moesten meekomen naar buiten.. Terwijl de rest in de bus bleef zitten gingen wij mee naar de checkpost. Beide hadden we zoiets van, als dit maar goed komt! Het eerste moment was zenuwslopend: het controleren van ons paspoort duurde we erg lang en ze bleven maar Chinees praten. Ons hart ging even tekeer... Totdat de agenten vroegen of ze met ons op de foto mochten!!!! Wij geloven dat dit echt de enige reden was waarom wij eruit gepikt waren... ongeloofelijk! Maar achteraf wel lachen. We liepen terug naar de bus, waar derest van de Chinezen op ons zaten te wachten, en de reis ging weer verder.
De busreis was lang maar goed te doen, buiten het gegorgel en gespuug om ons heen. Vervolgens de grens overgegaan en een minivan naar Sapa genomen, waar we nu zijn. Weer een lange dag reizen achter de rug, maar dit is nog steeds beter dan ' Werkdag 4 ' van de maand!
Zoals gezegd, 1 land achter ons gelaten en nog 8 te gaan.
(Vietnam, Cambodja, Laos, Thailand, Malaysia, Aus, New Zealand & Dubai)
-
04 September 2014 - 18:36
Desiree:
Nou luitjes het klinkt heel spannend, vermoeiend maar ook heel leuk. Veel plezier nog en we verheugen ons al op het volgende verhaal.
Liefs van ons -
04 September 2014 - 19:08
Nelly Paas:
Hallo Michèl en Kim.
Ik vind het heel spannend allemaal wat jullie meemaken. Het is heel erg intereressant en ik vind het geweldig dat ik jullie reis op deze manier kan volgen. Jullie zullen wel ogen tekort komen. Geniet ervan en heel veel liefs uit Sjpekhei.
Gr. Jo en Nelly. -
04 September 2014 - 19:52
Bert Ooms:
En dan zitten ze hier te zeiken en te zeuren over het OV in NL.
LANG LEVE DE NS EN VEOLIA DUS!!!! HOERA, HOERA, HOERA.
Effe een fotomodel zijn lijkt mij waanzinnig spannend.
Als ik alles zou optellen, worden dan de reistijden van jullie meer als het verblijf ergens? Ben ooit eens gaan fietsen in de staart van Italië. Gingen we met de trein naar Brindisi. Was nog vanuit Mestreech, via Luik, Luxemburg, Straatsburg naar Milaan en dan de dag/nachttrein naar Brindisi. It was killing. En .... zonder slapen want ik vertrouwde geen enkele spahetti-eter. Hebben jullie dat niet met al die rare snuiters?
Zie nu ook dat Desiree vanaf een andere plek in het huis heeft gereageerd. Tis toch wat en ik merk er niets van.
Tot een volgende post. -
06 September 2014 - 16:32
Willy Bloem:
En hoe is het.geniet er maar van.je zult wel niet meer in de trein gaan zitten als jullie weer in Nederland zijn.veel plezier .ik wil wel de foto,s zien .de groetjes. -
08 September 2014 - 18:23
Jo En Anne-Lies:
Hoi lieverds,
Wat 'n indrukken! Jullie zintuigen moeten overwerken!!!
Fijn om te lezen en te zien dat 't zo goed bevalt, gelukkig kunnen jullie 't zitvlees afwisselen met 't bekijken van mooie gebouwen, omgeving en 't contact met de fotograferende menigte!!
Je bent jong en je wilt wat!! We volgen jullie en reizen zo met jullie mee!!
Veel groeten vanuit Egelze en tot de volgende keer.
-
09 September 2014 - 19:54
Tim En Nathalie :
Hoi jullie tweetjes! !
Leuk om zo nu en dan wat van jullie te lezen.
Zien sommige dingen helemaal voor ogen.. haha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
